دلی دارم که رسوای جهان است / گرفتار بتی ابرو کمان است
نگاهم سوی طاووسی بهشتی است / که نامش مهدی صاحب الزمان است
به امید ظهورش . . .
.
.
از میان اشک ها خندیده می آید کسی
خواب بیداری ما را دیده می آید کسی
با ترنم با ترانه با سروش سبز آب
از گلوی بیشه خشکیده می آید کسی . . .
اللهم عجل لوییک الفرج
.
.
گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن / گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن
گفتم به نام نامیت هر دم بنازم / گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم . . .
.
.
آه می کشم تو را ، با تمام انتظار
پر شکوفه کن مرا ، ای کرامت بهار
در رهت به انتظار ، صف به صف نشسته اند
کاروانی از شهید ، کاروانی از بهار . . .
.
.
باز هم جمعه شد و غصّه ی من تازه شده / درد این بی خبری بی حد و اندازه شده
باز هم جمعه شد و چشم به ره مانده شدم / باز از دوری تو خسته و درمانده شدم
.
.
یارب آن یوسف گمگشته به من باز رسان
تاطرب خانه کنی بیت حزن باز رسان
ای خدایی که به یعقوب رساندی یوسف
این زمان یوسف من نیز به من باز رسان . . .
.
.
الا ای عطر دین ما کجایی ؟ / شه خضرا نشین ما کجایی ؟
مذاب کوره ی آهنگرانم / به یادت جمعه ها در جمکرانم . . .
.
.
با این دل ماتم زده آواز چه سازم /بشکسته نی ام بی لب دم ساز چه سازم
در کنج قفس می کشدم حسرت پرواز /با بال و پر سوخته پرواز چه سازم . . .
.
.
دلم ز هجر تو در اضطراب می افتد
بسان زلف تو در پیچ و تاب می‌افتد
شبی که بی توام ، ای ماه انجمن آرا !
دلم ز هجر تو از صبر و تاب می افتد . . .
.
.
ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت / دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت
مانند مرده ای متحرک شدم بیا / بی تو تمام زندگی ام در عدم گذشت . . .
.
.
دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند
دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند
دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما
پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند . . .
.
.
در آتش رهایم ، خدا شاهد است / به غم مبتلایم ، خدا شاهد است
شب است و دل و بیکسی وایِ من / به درد آشنایم ، خدا شاهد است . . .
اللهم عجل لولیک الفرج
.
.
فقط گفتی به ما پرواز ، پرواز / در زندان غیبت کی شود باز؟
بدون تو چگونه پرگشاییم ؟ / برای هر عمل هستی سر آغاز . . .
.
.
ای اف به این زمانه و ای اف به روزگار
تا کی شکست ، خرد شدن ، بغض ، انتظار
تقویمها نبود تو را ناله میکنند
در سالهای ساکت و بی روح و مرگبار . . .
.
.
مرا به غیر تو نبود پناه مهدی جان
که من گدایم و هستی تو شاه مهدی جان
در انتظار تو شاها گذشت عمر عزیز
نگشت حاصل من غیر آه مهدی جان . . .
.
.
آقا نگاهت جای آهو هاست ، می دانم
دستان پاکت مثل من تنهاست ، می دانم
آقا دلت در هیچ ظرفی جا نمی گیرد
جای دل تو وسعت دریاست ، می دانم . . .
.
.
کاش از لطف شبی یاد ز ما می‌کردی / یاد از عاشق افتاده ز پا می کردی
کاش بیمار فراقت که ز پا افتاده / با نگاه ملکوتی تو دوا می کردی . . .
یا صاحب الزمان . . .
.
.
زمین دلتنگ و مهدى بیقراراست / فلک شیدا ، پریشان روزگار است
دلا، آدیـنه شد، دلبر نیامد / غروب انتظارم سرنیامد . . .
.
.
رزو دارم بیایی مژده ی سبز بهارم
ای تمام آرزویم ای همه دار و ندارم
آرزو دارم بیایی در دل تاریک غم ها
ای جمالت روشنای خلوت شب های تارم . . .
